ԱԺ-ում ընթացող բյուջեի` 2022-ի բյուջեի կատարղականի հաշվետվությունն եմ լսում։

Դեռ շարունակում ենք զվարճանալ այս հերթական զառանցանքով: Փորձենք հասկանալ, թե որքանով է դա զառանցանք, ու ինչ է լինելու դրա վերջը:

Ինչու՞ հարևանները ձգտում են իրենց հին ներկայացնել և հաճախ մեր հաշվին, իսկ մեր ոչխարները մեր հնագույն լինելը, բնիկ լինելը ընդհանրապես հաշվի չեն առնում։ Ընդահակառակը, ասում են, թե այդ ամենն այլևս արժեք չէ և պիտի ինտեգրվենք արդի աշխարհում առանց պատմական հիշողության և առանց ազգային ինքնության։ Նույն բանը, որը մերոնք են ասում ինձ տարբեր վիճաբանությունների ժամանակ, ասել են նաև հարևանները։

Երկու օր առաջ հանրային լայն արձագանք ստացած տեսագրության կապակցությամբ բազմաթիվ զանգեր ու գրավոր հարցումներ ուղղվեցին ինձ՝ Ծիծեռնակաբերդի զբոսայգու տարածքում թղթերի թափոնի այրման կապակցությամբ բացատրություններ տալու խնդրանքով։ Ես չշտապեցի իմ կարծիքը հնչեցնել և մեղավորների անուններ տալ, շատ պարզ պատճառով․ ժամանակ էր պետք հասկանալու համար տեղի ունեցածի մանրամասնությունները և դեպքերի հաջորդականությունը, գլխավոր խնդիր ունենալով Հայոց ցեղասպանության թանգարանի անվան շուրջ վարկաբեկիչ հերթական միջադեպի բացառումը։

«...որովհետև... ոչ միայն ընթերցասիրություն է պետք, այլև մի փոքր գրաբար, միջին հայերեն, արևմտահայերեն...»։ Պարույր Սևակ

Գիտե՞ք ինչն է վտանգավոր։ Տարածվում է առաջին հայացքից չափազանց զգայուն տեղեկություն (օրինակ` Ծիծեռնակաբերդում Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի արխիվը ոչնչացնելու մասին) որը հետագայում պարզվում է, որ իրականում ընդամենը նախկինում կատարված փաստաթղթերի անորակ արտատպման մասն է եղել։

Մայիսի 28-ը հայոց պատմության մեջ նշվում է որպես պետականության վերականգնման օր։

…Համիդյան մի հրոսակախումբ մոտեցավ հովտում ծվարած հայկական փոքրիկ գյուղին: Ձիավորները հարայ-հրոցով մտան գյուղ, կանգ առան գյուղապետի տան առջև: Կես ժամ չէր անցել՝ գյուղի հրապարակը լցվեց ոչխարներով, կովերով, թալանած իրերով:

Սարդարապատի ճակատամարտը տեղի է ունեցել մի քանի հայ տղամարդու որոշմամբ, Բաշ Ապարանի ճակատը հաշված ընդանուր մարտիկների թիվը եղել է մինչև 10 հազար։ Մասնակից հիմնական զորամիավորումները եղել են նախկին ռուսական կայսերական բանակի մնացորդները։ Անգամ ճակատամարտի օրերին եղել են թուրքերին չդիմադրելու թեզի ջատագովներ։ Իսկ հայ ժողովուրդը, որպես հավաքական ընդհանրություն, կրկին զբաղված էր իր առօրյա մանր կենցաղային հարցերով։

Նիկոլ Անհողը "Լ" տառն էլ հանձնեց թուրքերին... Բա մեզ պե՛տք է դժգույն և դժբախտ "Լ" տառը...